դժնդակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dʒndɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դ(ը)•ժ(ը)ն•դակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *dižndak. հմմտ. պարսկերեն dižand:
Ածական
- վայրագ, անողոք, անգութ, դաժան ◆ Ամեն վայրկյան սպասում էր նրան մի նույնպիսի վիճակ, գուցե ավելի դժնդակ, գուցե ավելի դաժանական, հեռավոր Պարսկաստանում։ (Րաֆֆի), ◆ Եկանք ու ընկանք Մի նոր դըժընդակ Փոթորկի առջև։ Հովհաննես Թումանյան
- կատաղի, մոգոլի
- տաժանելի, անտանելի, դժվարին
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս դաժան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։