դժոխք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dʒɔχkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Արտասանություն խմբագրել
վանկեր՝ դ(ը)•ժոխք
Ստուգաբանություն խմբագրել
- (հուն՝․ Aides– ստորերկրյա թագավորություն)
Գոյական
- ըստ կրոնական պատկերացումների՝ վայր, որտեղ մեռած մեղսավորների հոգիները մշտնջենական տանջանքի են ենթարկվում, գեհեն, տարտարոս
- Ըստ կրոնական պատկերացումների՝ վայր, ուր մեղավորների հոգիները ենթարկվում են տանջանքների։
- (փխբ․) գերեզմանային աշխարհ, գերեզման
- (փխբ․) անտանելի՝ չարչարալից վիճակ, սաստիկ հոգեկան հուզմունք՝ տանջանք՝ տառապանք
- (փխբ․) այնպիսի տեղ՝ հանգամանքներ՝ իրադրություն, երբ տիրում են խառնաշփոթություն՝ անկարգություն՝ կռիվներ և այն
- (փխբ․) նենգադավ մտադրություն՝ ձգտում
Հոմանիշներ խմբագրել
- (սնոտ․) գեհեն, տարտարոս, սանդարամետ, (փխբ․) անդունդ, խորխորատ, վիհ, թիարան, ջահնամ (ժղ․), պուճախք
- գերեզման, գերեզմանափոս, շիրմափոս, գերեզմանահոր, գեհ (հնց․), գուբ (գվռ․)
- տե՛ս տառապանք
Արտահայտություններ խմբագրել
- դժոխքն ընկնել՝ իջնել, (կրոն․) - մեռնելուց հետո դժոխք գնալ
- դժոխքն ուղարկել - սպանել
- դժոխքի բաժին - դժոխքի արժանի, դժոխապարտ
- դժոխքի բաժին՝ փայ դառնալ՝ լինել
- (կրոն․) մեռնելուց հետո դժոխք գնալ
- (ժղ․) չարաչար մահով մեռնել՝ սպանվել
- անեծքի արտահայտություն
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։