Հայերեն դարձվածք

  1. պատուհաս, փորձանք (փխբ․) ◆ - Հէ՜, անաստված, դժողքի կրակ, ընկողինս ջուրերու մեջ մնաց։ Համ ◆ - Ա՜յ, սատանան տանի, լեզուն դժոխքի կրակ է։ Համ ◆ համեմատության համար՝ դաժան այդ գիշերը իրապես փրցված կտոր մըն էր դժոխքեն՝ իր մութով, խլացնող գոռգոռոցներով, իր կրակներով: Սիմ ◆ Բանվոր Թովմասին գլխուն թափված դժոխք մը կրակին: Համ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։