դիալոգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [djɑˈlɔɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•ա•լոգ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< диалог < հուն․ dialogos
Գոյական
- (հնց․) երկխոսություն՝ խոսակցություն երկու (կամ ավելի) անձերի միջև, զրույց
- գրվածքի այն մասը՝ հատվածը, որ այդպիսի խոսակցություն է ներկայացնում
- (գրկն․) զրույցի ձևով գրված գրական երկ
- (թատր․) թատերագրության մեջ` առօրեական խոսակցության գեղարվեստական արտահայտությունը պիեսում, թատերական խոսակցություն, գործողություն զարգացնելու, կերպար ստեղծելու գլխավոր միջոցը, պիեսի խոսքային դրսևորման հիմնական ձևը (պիեսը գրվում է բացառապես դիալոգի ձևով)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս երկխոսություն
- տրամախոսություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիալոգ(ը) | դիալոգներ(ը) |
| Սեռ. | դիալոգի | դիալոգների |
| Տր. | դիալոգի(ն) | դիալոգների(ն) |
| Հայց. | դիալոգ(ը) | դիալոգներ(ը) |
| Բաց. | դիալոգից | դիալոգներից |
| Գործ. | դիալոգով | դիալոգներով |
| Ներգ. | դիալոգում | դիալոգներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։