Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•ա•կա•նալ
Բայ
- նույնն է՝ դիակնանալ
- մեռնել, մահանալ, անշնչանալ, անէանալ. վախճանվել, սպանվել, գնդակահարվել, դիանալ, դիակնանալ, (փխբ․) հեռանալ, ննջել, հանգել, հանգչել, հանգստանալ, վերջանալ, հրաժարվել, գնալ, անցնել (աշխարհից), (հնց.) դիակնել, ի տեր հանգել, շաղվանալ, շաղղանալ, փոխադարձել, փոխանորդել, կատարվել, տապաստ անկանել, սատկել (անարգ.), շունչը փչել, շունչն ավանդել, կնքել մահկանացուն, հոգին ավանդել, հոգին փչել, հոգին տալ, հոգին պարզել, կյանքի թելը կտրվել, կյանքը կարճել, կյանքը բաշխել, կյանքը խավարել, աստղը խավարել, մոխիր դառնալ, ձեռքից գնալ, ինքնասպանությամբ) կյանքին վերջ դնել, կյանքին վերջ տալ, կյանքը վերջացնել, ինքնասպան լինել, ինքնասպանություն գործել, աչքերը (աչքը) խփել, աչքերը (աչքը) փակել, արևը բաշխել (մեկին), արևը խավարել, արևը մարել, արևը սևանալ, արևը կծկել, արևը տալ, արևը քաշվել, արևը հանգչել, արևից ընկնել, երկար ապ. րել պատվիրել, աստղն ընկնել, սև կապել, կծիկը կծկել, սև աշխարհ գնալ, աշխարհին մնաս բարով ասել, կյանքի հետ հաշիվները փակել, կյանքին մնաս բարով ասել, կյանքը սաղ, կյանքը վեր դնել, գլուխը գետին դնել, գլուխը վայր դնել, գլուխը ցած դնել, գլուխը թողնել (մարտի ժամանակ), անկենդան լինել, կյանքն ուրիշին տալ, գերեզման գնալ, գերեզման մտնել, գերեզման իջնել, շիրիմ գրկել, դագաղ դրվել, նաշ դրվել, (գռհկ․) ոտները պարզել, ոտները տնկել, ոտները ձգել, ոտները երկարացնել, ոտները մեկնել, ոտները չռել, գրողի ծոցը գնալ, շանսատակ լինել (անարգ.), աշխարհը փոխել, աշխարհի հետ հաշիվը փակել, մյուս աշխարհը գնալ
- տե՛ս անշարժանալ
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
