դիակույտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [djɑˈkujt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիակոյտ
վանկեր՝ դի•ա•կույտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դիակների կույտ, իրար վրա շեղջված դիակներ◆ այս դիակույտը նախճիրք է պոռում թարգմ․
Ածական
- որտեղ դիակներ են կուտակված՝ դիակների կույտեր են գոյացել
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | դիակույտ(ը) | դիակույտեր(ը) |
Սեռ. | դիակույտի | դիակույտերի |
Տր. | դիակույտի(ն) | դիակույտերի(ն) |
Հայց. | դիակույտ(ը) | դիակույտեր(ը) |
Բաց. | դիակույտից | դիակույտերից |
Գործ. | դիակույտով | դիակույտերով |
Ներգ. | դիակույտում | դիակույտերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։