դիար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դի•ար
- Թբիլիսի, Կարին, Շիրակ, Բասեն՝ երկիր, քաղաք, գավառ և այլն։ ◆ Հինդու դիարեմեն էկած ղալամքարիս , գովելի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Դիար, դիար կորել եմ՝ Յարոջմենեն ջորեր եմ։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։