Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դիբ•չեն•չա•լուկ 

  1. Թբիլիսի՝ վարակիչ, փոխանցվող ◆ Մոդեն ուրիշ դիբչենալուկ ցավ է միր քաղկումը, ամա մոդա էլ կա, մոդա էլ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։