Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դիբ•չեն•չա•լուկ 

  1. Թբիլիսի՝ վարակիչ, փոխանցվող ◆ Մոդեն ուրիշ դիբչենալուկ ցավ է միր քաղկումը, ամա մոդա էլ կա, մոդա էլ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։