դիդար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [diˈdɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիդար
վանկեր՝ դի•դար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Միջնորդավորված փոխառություն պարսկերենից․ հմմտ. թուրքերեն didar, օսմաներեն և պարսկերեն ديدار (dīdār),
Գոյական
- Տրապիզոն՝ տեսք, կերպարանք, դեմք ◆ Դիդարիտ կարոտ մնացի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Տեսնողին Մեջլում կը շինիս, Լեյլու դիդարի նման իս։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։