դիլետանտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dilɛˈtɑnt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•լե•տանտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
< дилетант < իտլ. dilettante < լատ. delectare ժամանակ անցկացնող
Գոյական
- (խսկց․) սիրողական` առանց հատուկ պատրաստության՝ արվեստի կամ գիտության մակերեսային ծանոթությամբ որևէ ճյուղով իբրև սիրող զբաղվող մարդ ◆ Արտիստ եմ ասում, ոչ թե դիլետանտ գեղարվեստագետ, որովհետև արտիստի գործը պետք է արտիստները քննել։ (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) (հեգն․) (արհմրհ․) ոչ հմուտ՝ աղքատիկ գիտելիքներով մասնագետ
Հոմանիշներ խմբագրել
- սիրող
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։