դիկտատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dikˈtɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դիկ•տատ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< диктат < գերմ․ Diktat
Գոյական
- (քղք․), (իրավ․) միջազգային իրավունքում՝ մեկ տերության կողմից մի ուրիշ տերության հարկադրվող՝ համաձայնություն՝ պայմանագիր՝ դաշինք
- իր պայմանները թույլ տերության պարտադրելու քաղաքականություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիկտատ(ը) | դիկտատներ(ը) |
| Սեռ. | դիկտատի | դիկտատների |
| Տր. | դիկտատի(ն) | դիկտատների(ն) |
| Հայց. | դիկտատ(ը) | դիկտատներ(ը) |
| Բաց. | դիկտատից | դիկտատներից |
| Գործ. | դիկտատով | դիկտատներով |
| Ներգ. | դիկտատում | դիկտատներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։