Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դի•մա•մարտ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ճակատ առ ճակատ վարվող մարտ, հակահարված հանդիսացող կռիվ ◆ Այդպիսի մի զորեղ դիմամարտ բռնկել էր Դվնո ավագ դռան առաջ, որ մի քանի մարտկոցներ պաշտպանում էին թե՛ երկաթե դուռը և թե՛ կրկնապարիսպը։ (Մուրացան)

Ածական

  1. դեմ կանգնող, կռվող, դիմադարձ
  2. տե՛ս մենամարտ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս ընդդիմամարտ
  2. տե՛ս մենամարտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել