Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիմաւոր

վանկեր՝ դի•մա•վոր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. դեմք ունեցող, դեմքի քերականական կարգ ունեցող ◆ Ու ճամփուն վրա ոսկեման, եկվորներուն դիմավոր՝ ծխանիս ծուխն ամպերի։ (Միսաք Մեծարենց)
  2. անձնավորված (հնց․)

Մակբայ

  1. դիմավորելով, ընդառաջելով (բնստ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. դիմային (լեզվբ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. դիմավոր բայբայի ձև, որ ունի դեմք, թիվ, ժամանակ, եղանակ

Աղբյուրներ խմբագրել