դիմորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [diˈmɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•մորդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- որևէ բանի համար դիմում ներկայացրած մարդ, դիմող, աբիտուրիենտ
Հոմանիշներ խմբագրել
- դիմող, հայցորդ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիմորդ(ը) | դիմորդներ(ը) |
| Սեռ. | դիմորդի | դիմորդների |
| Տր. | դիմորդին | դիմորդներին |
| Հայց. | դիմորդի(ն) | դիմորդների(ն) |
| Բաց. | դիմորդից | դիմորդներից |
| Գործ. | դիմորդով | դիմորդներով |
| Ներգ. | (դիմորդում) | (դիմորդներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։