դինաստիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dinɑstˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•նաս•տի•ա
Ստուգաբանություն խմբագրել
< династия < հուն․ dynasteia
Գոյական
- միևնույն տոհմի` արյունակցական ու ժառանգական իրավունքով իրար հաջորդող ինքնակալների շարքը և նրանց տիրապետության ժամանակաշրջանը, հարստություն ◆ Պարթևական արքունիքը ձգտում էր Հայաստանը մտցնել Արշակունիների դինաստիայի պետական իստեմի մեջ և դրանով կանխել հռոմեական ագրեսիան։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ խմբագրել
- հարստություն (պատմ․), գահատոհմ (արևմտհ․), թագավորություն, տուն (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։