Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dipt͡sʰˈnɛl]Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դիպ•ց(ը)•նել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. մի առարկա մյուսին կիպ մոտեցնել` կպցնել ◆ Ձին ոտքը դիպցնում էր քարին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նա երբեմն մատը դիպցնում էր ուրախ մանուկի լիքը թշերին։ (Րաֆֆի)
  2. մի առարկա մյուսին խփել` բախել
  3. ձեռքը մի բանի կպցնել` խփել
  4. նշանին խփել` հասցնել
  5. (խսկց․) իրար հետ կռվեցնել
  6. (խսկց․) խոսքով խիստ պատասխան տալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կպցնել
  2. բախել, խփել
  3. խփել, զարկել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել