դիսոլյուցիոն դատարկություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [disɔljut͡sʰiɔn dɑtɑɾkutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (ջրբերկ․) ապարներում առաջացած դատարկություններ, որոնք ստորերկրյա ջրերի քայքայիչ գործունեության (լուծման, տարալվացման) հետևանք են

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ диссолюционые (карстовые) пустоты (ru) ‎(dissoljucionyje (karstovyje) pustoty)

Աղբյուրներ

• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։