Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւաբարոյ

վանկեր՝ դի•վա•բա•րո 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. դևի բարք ունեցող ◆ Մոկացիք հայտնի էին որպես դիվաբարո ժողովուրդ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հրեշաբարո, ճիվաբարո, սատաանայաբարո, չարաբարո

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել