դիվային
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑˈjin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւային
վանկեր՝ դի•վա•յին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- դևին հատուկ` վերաբերող, դիվական ◆ Սմբատն զգաց, որ ինչ-որ դիվային ուժ մղում է նրան դեպի խաղի սեղանը: (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) խիստ ծանր, դժվարին ◆ Նրա նիհարած ցույց էր տալիս, որ նա կատարում է դիվային ծանր գործ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) ահավոր, դժոխային, զարհուրելի, ահռելի ◆ Բոցերի ահռելի լեզուները... արձակում էին դիվային քրքիջներ, կարծես ծաղրելով թշնամու անզորությունը։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ
խմբագրել- դիվական, սատանայական, սադայելական
- տե՛ս դաժան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։