դիվանագիտական պաշտպանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑnɑɡitɑkɑn pɑʃtpɑnutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (միգ․) Միջազգային իրավունքի տարրական սկզբունք, որի համաձայն պետությունն իրավասու է պաշտպանելու իր սուբյեկտներին, որոնք տուժել են մեկ այլ պետության՝ միջազգային իրավունքին հակասող գործողություններից, որից նրանք չեն կարողացել բավարար փոխհատուցում ստանալ սովորական ուղիներով։
- տե՛ս նաև միջազգային իրավունք (հանրային)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։