դիվանապետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑnɑˈpɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւանապետ
վանկեր՝ դի•վա•նա•պետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դիվանի արխիվի պետ` վարիչ
- (հնց․) գրասենյակի կառավարիչ
Հոմանիշներ
խմբագրել- դիվանագլուխ
- տե՛ս ատենապետ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիվանապետ(ը) | դիվանապետներ(ը) |
| Սեռ. | դիվանապետի | դիվանապետների |
| Տր. | դիվանապետին | դիվանապետներին |
| Հայց. | դիվանապետի(ն) | դիվանապետների(ն) |
| Բաց. | դիվանապետից | դիվանապետներից |
| Գործ. | դիվանապետով | դիվանապետներով |
| Ներգ. | (դիվանապետում) | (դիվանապետներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։