դիվանբաշի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑnbɑˈʃi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւանբաշի
վանկեր՝ դի•վան•բա•շի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ժղ․) (հնց․) գլխավոր դատավոր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելՀոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | դիվանբաշի(ն) | դիվանբաշիներ(ը) |
Սեռ. | դիվանբաշու | դիվանբաշիների |
Տր. | դիվանբաշու(ն) | դիվանբաշիների(ն) |
Հայց. | դիվանբաշու(ն) | դիվանբաշիների(ն) |
Բաց. | դիվանբաշուց | դիվանբաշիներից |
Գործ. | դիվանբաշով | դիվանբաշիներով |
Ներգ. | (դիվանբաշում) | (դիվանբաշիներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։