Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դի•վան•բեգ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ Դիվանբեգի, Դիվանբյագի
  2. Ղարաբաղ՝ Գավառի դատական գործերը վճռող պաշտոնյա, գավառապետ:Այն ժամանակ մի գավառի գործերը վճռում էր դիվանբեգի անունով պաշտոնյան:(ԱՏ) ◆ Էսօր դիվանբեգուց յասավուլ էր եկել, որ երկու օրից ինքը գալու է, երեք օր մեր գյուղումը պիտի մնա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կյարմուր բայդաղեն փռփռացին, քյոհնա կարքերին, դիվաններին, դիվանբյագերին երա հոքոց ըսեցին։ Տխ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։