Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ditɑvɔɾutʰˈjun]


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիտաւորութիւն

վանկեր՝ դի•տա•վո•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. մտադրություն, նպատակադրում, մտքում դրած անելիք ◆ Հայրը փափագում էր մի առ մի բացատրել որդուն յուր բոլոր դիտավորությունները (Րաֆֆի), ◆ Արդարությունը պահանջում է, որպեսզի հետևանքների համար պատասխանի նա, ով վնասը պատճառել է, թեկուզ և առանց դիտավորության և ոչ անզգուշությամբ։ (Դասագիրք)
  2. որոշ միտումով կանխամտածված վերաբերմունք՝ արարք
  3. նկատառում
  4. տե՛ս դիտողություն
  5. դիտելը, տեսնելը
  6. (իրավգ․) մեղքի ձևի դրսևորում
  7. տե՛ս ուղղակի դիտավորություն և անուղղակի դիտավորություն


Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մտադրություն, նպատակադրում, հետամտություն, նպատակ, միտք
  2. տե՛ս նկատառում
  3. տե՛ս միտումնավորություն
  4. տե՛ս դիտողություն
  5. տե՛ս կանխամտություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։