դիտել
Հայերեն
ՄՀԱ: []
Բայ
վանկեր՝ դի-տել
- ուշադրությամբ ու քննական հայացքով նայել
- կարծիք հայտնել
- տեսողությամբ որևէ բանի ընթացքին հետևել (կինո, ներկայացում և այլն)
- սպասել, աչք պահել
- համարել, ընդունել◆ Հայտնի ռուս կազմախոս Լեստգաֆտը ֆիզիկական դաստիարակությունը դիտում էր որպես մարդու գիտակցության, կամքի և զգացմունքների վրա ազդող հզոր միջոց։ (Մամուլ)
- դիտարկել
- նկատի առնել, հաշվի առնել
- իմանալ, տեղեկանալ ◆ Աբիսողոմ աղան, ինչպես դիտեցին ընթերցողներին, կը մոռանար յուր անոթությունն ամեն անգամ։ Հակոբ Պարոնյան
- հայացքն ուղղել որևէ կողմ, որևէ մեկին տեսնելու՝ նայելով նպատակով ◆ Ես զմայլված դիտում էի շուրջս ֊ բնությունը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գյուղացիները… անսահման հետաքրքրությամբ դիտում էին կապտավուն նժույգի գազազած վազքը։ (Ակսել Բակունց)
- հայացքով հետևել՝ զննել մեկի շարժումները ◆ Եվան, իր մահճակալի վրա պառկած, գաղտագողի կերպով դիտում էին Աշխենին։ (Նար-Դոս)
- հետևողականորեն նայելով ծանոթանալ՝ տեղեկանալ որևէ բանի (կինո, ցուցահանդես, նկարներ և այլն) ◆ Երեկոյի մասնակիցները դիտեցին գիտա֊աթեստական դոկումենտալ կինոնկար։ (Մամուլ)
- քննել ուսումնասիրել ◆ Դիտեց մարդկանց ու օրենքները։ (Ավետիք Իսահակյան)
- լրտեսել
Հոմանիշներ
խմբագրել- նայել, հայել, աչել
- սևեռել, մշնել (ակնապիշ), նկատել, նշմարել
- ակնարկել, զականել, հողալ, հողանալ, աչք ածել, աչքերը չռել, աչքի անցկացնել, ակն ածել, մտիկ անել, հայացք ձգել (հնց․)
- ականել, աշել, մոսքել (բրբ․)
- զզնել
Արտահայտություններ
խմբագրել- դիտող աչք ◆ Դիտող աչքը կարող էր որոշել չափն այն համակրության, որ երիտասարդ սրտերը տածում էին դեպի իրար; (Մուրացան)
- Դիտողի դերում լինելէ հանդես գալ՝ մասնակցել՝ մնալ ◆ Պապը չէր կարող մնալ դիտողի դերում։ Ստեփան Զորյան
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։