դիրեկտիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [diɾɛkˈtiv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•րեկ•տիվ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< директива < ֆր․ direstive < լատ․ dirigere ուղղություն տալ
Գոյական
- վերադաս մարմնի անվերապահորեն կատարելի ղեկավար ցուցում, հրահանգ ◆ Կատարման համար պարտադիր՝ վերադաս մարմնի ղեկավարող ցուցմունք, հրահանգ։
- (ռազմ․) զորքերի, ուժերի կառավարման համար օպերատիվ (մարտական) կամ ծառայողական փաստաթուղթ, որը պարունակում է օպերացիայի (մարտական գործողությունների)
Ածական
- վերադաս ◆ Համագումարի դիրեկտիվներով նախատեսված է նավթի վերամշակման… գործարաննեի հզորության նկատելի բարձրացում (դասագիրք)։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հրահանգ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։