դիրիժոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [diɾiˈʒɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•րի•ժոր
Ստուգաբանություն
խմբագրել< дирижер < ֆր․ diriger ուղղություն տալ, ղեկավարել
Գոյական
- նվագախմբի, երգչախմբի և այլնի ղեկավար, նվագապետ ◆ Բայց ահա դիրիժորը բարձրացնում է ձողիկը և նվագախումբը ներդաշնակ հնչեցնում է բարդ սիմֆոնիան։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) պարագլուխ, ղեկավար ◆ Հակակոմունիստական ոհմակի գլխավոր դիրիժորն էր սպիավոր մարդը։
- ժամանակին այդպես էին կոչում պարահանդեսներին պարերը ղեկավարող անձնավորությանը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիրիժոր(ը) | դիրիժորներ(ը) |
| Սեռ. | դիրիժորի | դիրիժորների |
| Տր. | դիրիժորին | դիրիժորներին |
| Հայց. | դիրիժորի(ն) | դիրիժորների(ն) |
| Բաց. | դիրիժորից | դիրիժորներից |
| Գործ. | դիրիժորով | դիրիժորներով |
| Ներգ. | (դիրիժորում) | (դիրիժորներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։