դիրքապահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [diɾkʰɑˈpɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դիր•քա•պահ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- դիրքերը պահպանող՝ պաշտպանող (զինվոր, ջոկատ և այլն) ◆ Համարյա ամեն իրիկուն դիրքապահներ էին շրջում գյուղի չորս կողմը։ (Ակսել Բակունց)
Ածական
- դիրք պահող - ◆ Ոչ դիրք էր մնացել, ոչ դիրքապահ զորք։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիրքապահ(ը) | դիրքապահներ(ը) |
| Սեռ. | դիրքապահի | դիրքապահների |
| Տր. | դիրքապահին | դիրքապահներին |
| Հայց. | դիրքապահի(ն) | դիրքապահների(ն) |
| Բաց. | դիրքապահից | դիրքապահներից |
| Գործ. | դիրքապահով | դիրքապահներով |
| Ներգ. | (դիրքապահում) | (դիրքապահներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։