դիփունանք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դի•փու•նանք
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ բոլորը ◆ Ներկայացնում ա, դիփունանքս կգնանք։ (Խաթաբալա) ◆ Անպակաս անե աստուձ իր օղորմութինը ձիզ դիփունիտ վրա։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Դիփունանց խոսելու պիտի դառնամ, դիփունքը մասծարա պիտի գցին ին։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։