դիֆիրամբ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [difiˈɾɑmb]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•ֆի•րամբ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< дифирамб < հուն․ dithyrambos
Գոյական
ներբող՝
- (պատմ․) փառաբանական երգ, որ հին հույները երգում էին՝ ի պատիվ Դիոնիսոսի
- (գրկն․) որևէ անձի կամ նշանավոր իրադարձության նվիրված փառաբանական քնարական ստեղծագործություն, գովերգ ◆ ԵՎ ես արդեն կարող եմ լոկ ձեզ դիֆիրամբ երգել։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) չափազանցված և անհարկի գովեստ, փառաբանական՝ գովաբանական խոսք՝ ճառ՝ հոդված և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիֆիրամբ(ը) | դիֆիրամբներ(ը) |
| Սեռ. | դիֆիրամբի | դիֆիրամբների |
| Տր. | դիֆիրամբի(ն) | դիֆիրամբների(ն) |
| Հայց. | դիֆիրամբ(ը) | դիֆիրամբներ(ը) |
| Բաց. | դիֆիրամբից | դիֆիրամբներից |
| Գործ. | դիֆիրամբով | դիֆիրամբներով |
| Ներգ. | դիֆիրամբում | դիֆիրամբներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։