դխիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•խիկ
- Սեբաստիա՝ թաղիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- դխիկ դնել
- բանսարկություն անել, գժտություն առաջացնել, սադրել
- դատարկ՝ չնչին բանը ուռճացնել ◆ Նա դխիկ դնող մարդ չէ։ Սահակ Ամատունի
- գլուխը դխիկ մը դնել - Սեբաստիա՝ տե՛ս գլուխը բառի տակ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։