Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)•խին 

  1. Վան՝ գործ է ածվում միայն կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. դխին դնել - ձանձրացնելու չափ թախանձել ◆ Էսա պառավ հա դխին կը տնի ուր լաճուն, կասի՝ ձիկ մարդու տու։ (Հրաչյա Աճառյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։