Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)•հոլ

Ստուգաբանություն

երկու կողմից բարակ կաշի քաշած գլանաձև երաժշտական հարվածային գործիք ◆ Ջուռնի զիլ ձայնն ու դհոլի դրմբոցը իմացրին, թե պատրաստ է ձիարշավի դաշտը։ Հովհաննես Թումանյան
հայկական ժողովրդական երկկողմանի հարվածային նվագարան, 30-40 սմ լայնությամբ և 35-50 սմ տրամագծով փայտե գլանաձև խենը երկու կողմից պատվում է հորթի կամ ոչխարի կաշվով (ներկայումս` արհեստական թաղանթով), ըստ որում մի կողմինը մյուսից ավելի հաստ է լինում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։