դմբսուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)մբ•սուկ
- Արարատյան, Մուշ, Բաղեշ՝ բռունցք ◆ Որ աշակերտը դասց չի սովորելի, յա չարություն իանելի, պ. վարժապետը դըմսուկով աշակերտի քիթն ու մռութը արունլվա ի անելի։ (Խաթաբալա) ◆ Բզի գլխին դմսուկով տալ չի լինի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։