դյուրագնաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [djuɾɑɡˈnɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրագնաց
վանկեր՝ դյու•րա•գ(ը)•նաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հեշտ գնալու, որտեղով գնալը հեշտ է ◆ Այդ վերելքը, որ դյուրագնաց էր, սկսում էր գետաձողից և աստիճանաբար բարձրանում մինչև քաղաքի հարավային սահմանը։ (Մուրացան)
- հեշտությամբ վարվող` քշվող
- (փխբ․) թեթև` սահուն ընթացք ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- դյուրընթաց, դյուընթացիկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։