դյուրագրգիռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [djuɾɑɡɾˈɡir]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրագրգիռ
վանկեր՝ դյու•րա•գ(ը)ր•գիռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հեշտությամբ գրգռվող` հուզվող◆ Վարդանը չնայելով իր դյուրագրգիռ ու դյուրաբորբոք բնավորությանը, այնքան անքաղաքավարի չէր, որ իզուր տեղը անպատվեր մեկին։
- (գիտ․) մեծ եռանդով, արագաշարժությամբ, ապրումների ու հուզմունքների խորությամբ և դրանց անդրադարձումների անմիջականությամբ բնութագրվող (խոլերիկ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- դյուրաբորբոք, դյուրաբորբ, բորբոքուն, տաքարյուն, կրակոտ, կրքոտ, ցասկոտ, զայրացկոտ, ջղային, ներվային, նյարդային, բարկացկոտ, բարկասիրտ, դյուրահույզ, թուլանյարդ, թուլաջիղ, ջղայնոտ, ջղոտ, գերագրգիռ, (ժղ․)` տաքգլուխ, գժատամար, գժատուտ, արյունը տաք
- (գիտ․) խոլերիկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։