դյուրակեցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [djuɾɑkɛt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրակեցութիւն
վանկեր՝ դյու•րա•կե•ցու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- դյուրակյաց՝ դյուրակեցիկ լինելը ◆ [Ճգնավորը] հացով ու ջրով չէր ապրում… այլ վայելում էր լրիվ դյուրակեցություն։
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս բարեկեցություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։