դոգմա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɔɡˈmɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դոգ•մա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< догма < հուն. dogma ուսմունք, կարծիք
Գոյական
- բոլոր ժամանակների ու պայմանների համար իբրև անառարկելի ճշմարտություն ընդունվող դրույթ, անառարկելի պնդում, դավանություն
- (կրոն․) կրոնական դավանանքի անառարկելի, անքննելի և անքննադատելի դրույթ
- (սովորաբար հոգնակի) որևէ ուսմունքի հիմնական` անառարկելի համարվող կամ իբրև այդպիսին ներկայացվող դրույթները
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։