դոդեկաֆոնիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɔdɛkɑfɔnˈjɑ]

Ստուգաբանություն

додекафония < հուն․ dōdeka տասներկու < phōnē հնչյուն, բառացի՝ տասներկու հնչյուն

Գոյական

1. երաժշտություն հորինելու մեթոդ։ Սկզբնավորվել է 1910-ական թթ՝ կապված ատոնալ երաժշտության զարգացման հետ․ առաջին փորձերը կատարել է ավստրիացի կոմպոզիտոր Յո․ Մ․ Հաուերը։ Մեթոդը հենվում է խրոմատիկ հնչյունաշարի բոլոր տասներկու հնչյուններից (առանց կրկնվելու) կազմված որոշակի շարքի վրա («սերիա»), որը, շարունակ ձևափոխվելով, կրկնվ ում է։
2. երաժշտական մտածողություն, որի հիմքում ընկած է ոչ թե լադային ձգողականությունը, այլ խրոմատիկ ձայնաշարի` համարժեք ճանաչվող 12 հնչյունները, որոնց մեջ չկան կայուն և անկայուն հնչյուններ, չկա տոնիկա

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• {{Գիրք:ԵԲԲ}