Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դոլ•չա 

  1. Ղարաբաղ՝ կավե կարս, պղնձե փարչ
  2. Ղարաբաղ՝ ընդարապես անճոռնի կերպով մեծ (աման, փայտ և այլն)
  3. Նոր Բայազետ՝ փատյա ջրաման, սափոր ◆ Ետ դարձավ տնեն մի տոլչա վերցրեց, վազավ գետից ջուր բերեց ու լցրեց գյյուռի վրեն։ Աշոտ Հովհաննիսյան
  4. Խարբերդ, Բալու՝ մեծ ու կըլոր փայտյա խոր աման, որի մեջ տհալ են լցնում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։