դողդոջուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɔʁdɔˈd͡ʒun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դող•դո•ջուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- դողդոջացող, դողդոջանքի մեջ ընկած ◆ Նա դանդաղ դողդոջուն քայլերով գնում էր գյուղի փողոցներից մեկի միջով։ (Րաֆֆի) ◆ Հիվանդը դողդոջուն ձեռներով բռնում, ագահ խմում էր ու կրկին ուզում։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- երերուն, թրթռուն, երերոտ, դողդոջուտ, դողդոջան, դողդոջուտ, դողդողուն, դողդողահար, դողդողալի, դանդաչուն, դեդևոտ, դեդևկոտ, դեդևուն, դողուն, գթգթան, կթոտ
- տե'ս թրթռուն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։