Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դող•մա•նի

դողմանի բերել, սասրասփել, սաստիկ վախեցնել ◆ հենց էդ միտքն էր հիմի, որ ինձ դողմանի բերեց։ (Պերճ Պռոշյան)
դողմանի գալ, Սարսափել, սաստիկ վախենալ ◆ Բղդեն դողմանի եկավ, ոտքերը թուլացան, ծնկները ծալվեցին, Չգիտեմ՝ ինչ ներքին դրդմամբ՝ դեմք առավ և ասաց։ (Պերճ Պռոշյան)
դողմանի դիպչել՝ դիպնել, ցրտից կամ վախից դողալ ◆ Սաստիկ ցուրտ է, դողմանի եմ դիպել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մենծ աղպեր, ըսօր ես մեռե թե էգուց, էս որ լսում ա, ջանը մահվան դողա ընկնում, դողմանի դիպնում

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։