Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դոճ•կել 

  1. Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Դերսիմ, Քղի՝ չափից շատ եփվելու փլավիէ ապուրի բրինձը՝ ձավարը ճխլվել ◆ Դոճկել, ոմանք կհնչեն ու կգրեն տոճկել։ ◆ Չափեն ավելի եփելով անհամիլ ապուրը և այլն։ Սահակ Ամատունի
  2. Դերսիմ, Քղի՝ ճաշը սառչելուց թանձրանալ ու անհամանալ
  3. Պոլիս՝ չմարսված ճաշը ստամոքսում ծանրանալ
  4. Պոլիս՝ (փխբ․) տխուր-տրտում գլուխը կախած նստել ◆ Ինչու՞ դոճկել նստել ես։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։