դոշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɔʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դօշ
վանկեր՝ դոշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹուրքերեն döş (կուրծք) բառից. միջին հայերէն՝ դօշ
Գոյական
- (կզմխս․) մարդու մարմնի առջևի մասը՝ պարանոցից մինչև փորը ◆ Երեխեն դոշիցը կապած, Լուսիկը գնում է լալով։ Հովհաննես Թումանյան
- կրծքի արտաքին կողմը, լանջ ◆ Նրա սովորական ուտելիքն էր՝ յուղալի դոշը, խավիարը, խորովածը։ (Նար-Դոս)
- կնոջ կաթնագեղձերը, ստինք ◆ Ամպի տակից ջուր է գալի, դոշ է տալիս, փրփրում։ Հովհաննես Թումանյան
- զգեստի այն մասը, որ ծածկում է կուրծքը
- (փխբ․) սիրտ
- (փխբ․) զգացմունքների՝ հույզերի կենտրոն, հոգի, սիրտ
- (փխբ․) առջևի մաս, լանջ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ստինք, ծիծ (ժղ․), նուռ (փխբ․)
- լանջ, լանջք, սրտառաջք (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դոշ(ը) | դոշեր(ը) |
| Սեռ. | դոշի | դոշերի |
| Տր. | դոշի(ն) | դոշերի(ն) |
| Հայց. | դոշ(ը) | դոշեր(ը) |
| Բաց. | դոշից | դոշերից |
| Գործ. | դոշով | դոշերով |
| Ներգ. | դոշում | դոշերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։