դուդա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դու•դա
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ ◆ քըշերվա մի վաղտը ծին դուդով տալիս ա, ասըմ, վըե կաց, քըյնմ ենք (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Ղարաբաղ՝ թեյամանի ծորակը
- (երաժշտ․) տե՛ս պարկապզուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- դուդա ունենալ, լեզվանիկ, կռվազան լինել ։ շատ փիսդուդա ունի
- դուդան ծռել, երես դարձնել, ղռովել, նեղանալ
- դուդան սոր, լեզվանիկ, կռվազան
- դուդան փշրել, լավ ծեծել, քիթ-մռութը ջարդել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։