դուդուկահար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dudukɑˈhɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դու•դու•կա•հար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դուդուկ նվագող երաժիշտ ◆ Նիկողայոս Տիգրանյանը ասում է, որ մի քանի օր առաջ ռադիոյով լսել է ինչ-որ մի հիանալի դուդուկահարի։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ժղ․) դուդուկչի, դուդուկիստ, թութակահար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դուդուկահար(ը) | դուդուկահարներ(ը) |
| Սեռ. | դուդուկահարի | դուդուկահարների |
| Տր. | դուդուկահարին | դուդուկահարներին |
| Հայց. | դուդուկահարի(ն) | դուդուկահարների(ն) |
| Բաց. | դուդուկահարից | դուդուկահարներից |
| Գործ. | դուդուկահարով | դուդուկահարներով |
| Ներգ. | (դուդուկահարում) | (դուդուկահարներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։