Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դու•զաղ 

  1. Հավարիկ, Ախլքալաք, Համշեն՝ թաարդ ◆ Աղվեսն էլ շատ ուստա է, հմա չորս հոտքով դուզաղը կընկնի։ (Խաթաբալա)
  2. (փխբ․)դավ, որոգայթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։