Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դու•զաց•նել

Արարատյան՝ դիրքը ուղղել, ուղիղ դարձնել ◆ Մե փատըմ դյուզցուցինք։
խորդուբորդությունները հարթել
սխալը ուղղել ◆ Հմանչկոտ մարթ ա, հանց հմանչկոտ․․․ վեր մունթին սխալը հմանչըմ ա թա դյուզըցնի։ (Տմբլաչի Խաչան)
պակասը լրացնել, ամբողջական դարձնել ◆ Իմ ապտկս ինի պակասնորթը դյուզըցնիմ։ (Խաթաբալա)
հավաքել, ձեռք բերել
գլուխ բերել, կարգավորել ◆ Պենը առանց միչնորթի դյուզացրինք։ (Խաթաբալա) ◆ Մին պըճըռկված վրթապետ դյուղ կքընա Էչմիածին՝ պենը կդյուզըցնի։ (Խաթաբալա)
(անձնակաան դերանունների հետ) տնտեսական վիճակը բարվոք դարձնել, հարստացնել ◆ Հըրստանըմ ա, զինքը դյուզըցընըմ, տոն տեղ առնըմ։ (Խաթաբալա)

Օնքը դյուզացնելի տեղ աչքն ալ քուռուցնել, մի բան կարգի գցելու փոխարեն մի ուրիշ կարևոր բանը փչացնել

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։