դուզգյուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դուզ•գ(ը)•յուն
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Ղուրդուղուլի՝ կարգին, կանոնավոր, հարմար ◆ - Ա թուն, - ըսիլիս ա հարը ուրան, տըղուն, ուզիլիս ըմ տոն փող ղարկըմ, համա դուզգույն մարթ չըմ ճըրիլիս։ Ղրդ
- Արարատյան՝ ուղիղ, հարթ
- Արարատյան՝ ճշմարիտ, հաստատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։