Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դուզ•գ(ը)•յուն 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ղուրդուղուլի՝ կարգին, կանոնավոր, հարմար ◆  - Ա թուն, - ըսիլիս ա հարը ուրան, տըղուն, ուզիլիս ըմ տոն փող ղարկըմ, համա դուզգույն մարթ չըմ ճըրիլիս։ Ղրդ
  2. Արարատյան՝ ուղիղ, հարթ
  3. Արարատյան՝ ճշմարիտ, հաստատ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։