դումա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [duˈmɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դումայ

վանկեր՝ դու•մա 

Ստուգաբանություն

< ռուս. < дума

Գոյական

1. կառավարման կենտրոնական ու տեղական մարմինների անունը Ռուսաստանում ◆ Այնուամենայնիվ քաղաքը քաղաք էր, ուներ քաղաքագլուխ, քաղաքային դումա։ (Ակսել Բակունց)
2. (քղք․) գերագույն խորհուրդը, պառլամենտը Ռուսաստանում. ընտրովի օրգան է

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
դումայական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ duma գերմաներեն՝ duma դանիերեն՝ duma թուրքերեն՝ duma իսպաներեն՝ duma իտալերեն՝ duma հոլանդերեն՝ duma հունարեն՝ Δούμα շվեդերեն՝ duma պորտուգալերեն՝ duma ռուսերեն՝ дума (ru) ‎(duma) վրացերեն՝ სათათბიროს ֆրանսերեն՝ douma

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։